علیرضا
افتخاری را همه میشناسیم . با آن لهجه شیرین اصفهانی و صدایی که مونس
تنهاییمان بود ... یــــــــارا ... یارا ... گاهـــــــی ...
هنرمندی
که همیشه متعهد زیسته و نه به هنر و نه به کشورش خیانت نکرده است . همیشه
برای مردمش بوده و مردمش نیز او را دوست دارند . اما اشتباه بزرگ افتخاری
چه بود ؟
اشتباه او این بود رذالت عده ای دست کم گرفت . در آغوش
کشیدن رییس جمهور ایران شاید به خودی خود اقدامی غیرمنطقی نباشد اما ...
امـــــــــــــا ...
اما افتخاری نمیدانست کسانی که شعار آزادی بیان میدهند چقدر پوچ و توخالی اند
اما افتخاری نمیدانست کسانی که شعار زنده باد مخالف من میدهند چقدر ریاکارند
اما افتخاری نمیدانست آنها که دم از گفتگوی تمدن ها میزنند با هموطن خود یارای گفتگو ندارند
اما افتخاری نمیدانست اینان گرگ هستند در لباس بره ...
اخیرا
جماعتی وحشی صفت به دختر ایشان حمله کرده و حجاب از سرش برگرفته و هتک
حرمتش کرده اند . آیا این شعار آزادی بیان شما بود ؟ افتخاری گفت کسانی که
به من اهانت کرده اند را میبخشم اما اهانت به دخترم را هرگز و آقای افتخاری
ما میگوییم :
ما نه اهانت به شما را میبخشیم و نه اهانت به خانواده شما را ...
یک
بار دیگر چهره واقعی دروغگویان مدعی آزادی بیان آشکار شد و چقدر خوشحالم
که کشورم را این افراد اداره نمیکنند که در آن صورت حمام خون به بهانه
آزادی بیان راه میافتاد ...
یاد جمله ای افتادم که در یک سایت سبز خوندم :
دهانت را میبویند مبادا گفته باشی دوستت دارم
و اکنون همان افراد به جرم گفتن دوستت دارم افتخاری محکوم کرده اند « استاد افتخاری دوستت داریم »
نویسنده : هموطن » ساعت 1:41 عصر روز سه شنبه 89 مهر 20
